15 november 2020

 

*TIJD*

 
Tijd kan voller worden en lijkt uit-te-dijen, net zoals het Universum
Er zijn momenten waarop moment en eeuwigheid samen lijken te gaan.
Je hebt het gevoel dat je hele leven – en meer dan dat- is samengebald in één moment
 
 
Mijn ervaring met dit fenomeen was tijdens een fietstochtje in Friesland.
Ik paste in de zomer, altijd als mijn broer en schoonzus op vakantie gingen, op hun boerderij.
Het leven daar, ergens in een dorp in Friesland, was totaal anders dan mijn drukke leven in het centrum van Gouda.
De stilte en ruimte voelde ik in al mijn vezels. 
 
Op een ochtend was ik door mijn nichtje die een aantal kilometers aan het einde van diezelfde rechte weg woonde, uitgenodigd om koffie te komen drinken.
Het was prachtig weer en langzaam fietste ik op de weg met links en rechts grote lappen groen weiland met bijbehorende boerderij en koeien grazend in de wei. De lucht was helder blauw met kleine wolkjes hangend boven het landschap. Geen ander persoon kwam ik tegen.
 
Ik fietste in slome cadans, kijkend naar de koeien, lucht, gras, bomen en de verre horizon.
Plotseling kreeg ik een gevoel wat ik nooit eerder ervaren had, ik was de lucht, de koe, het gras en de horizon; ik werd één met mijn omgeving en alle elementen erin.
 
'Ik voelde mij één met alles, ik was alles'.
 
*De ervaring was groter dan dat moment*
 
Tinkernel©

Geen opmerkingen:

Een reactie posten