Albert Einstein
Een van mijn allereerste lucide/visionaire droom.
Ik loop in de Duisternis door lege straten. Het is om mij heen stil, doodstil. Ik besef dat ik helemaal alleen ben.
Uit het Niets komt er een jong meisje naast mij lopen. Ik kijk naar haar uiterlijk en bewonder haar enorme stralende schoonheid, tegelijkertijd besef ik dat zij eigenlijk op mij lijkt.
Het meisje nodigt mij uit om met haar mee naar haar Huis te gaan. Ik twijfel want ik ‘weet’ dat zij van koninklijke afkomst is en weet niet of ik dit wel moet doen. Maar ik maak de keuze om toch met haar mee te gaan.
Het Huis is een enorm statig huis met een geweldige grote houten deur als ingang.
Ik word bij aankomst in de grote hal aan haar Moeder, Vader en Grootmoeder (zij is diegene die heel voornaam is) voorgesteld. De vader staat een beetje achteraf want in de droom voel ik aan dat het om de Vrouwen gaat.
In de hal bevindt zich een enorme monumentale houten trap naar boven toe.
We lopen, het Meisje en ik naar de kamers die zich boven aan een galerij bevinden. Zij brengt mij naar een rechter-kamer en zelf gaat ze een andere kamer, links naar binnen. Ik kijk wat in de kamer rond en verlaat de kamer weer door de deur naar de galerij boven aan de trap.
Ik wil weer naar mijn huis maar voordat ik de trap afdaal hoor ik vanuit de linker-kamer waar het meisje ook is, een lied klinken. Ik kan door de deur heen kijken en zie dat de Grootmoeder, Moeder en het Meisje samen hand in hand een kring vormen. Ze voeren een ritueel uit.
Terwijl zij rond-draaien zingen ze: ‘Ook al ben je niet bij ons, wij zullen er altijd voor je zijn en verbonden blijven’.
Dit tafereel maakt mij intens verdrietig omdat ik 'weet' dat het voor mij bedoelt is en ik ga er van huilen.
Er komt ‘Iemand’ die mij troost en ik ga het Huis uit op Weg naar ‘buiten’.
Droomuitleg:
De Zoeker en de Waarheid
Dromen komen vanuit het onbewuste en kiezen een symboliek die daarmee correspondeert. Meestal is het zo dat symbolen in een droom staan voor een aspect van jezelf.
De start van de droom 'in de Duisternis' duidt op een aards niveau oftewel de Ik- mens die zich in de donkerte van de Aarde 'ontkiemt', beginnend als een zaadje.
Het Meisje wat naast mij komt lopen is het (droom)beeld van het Hogere Zelf ( Hoger Zijn, de Goddelijke Vonk , een Licht-Engel)
Het Hogere Zelf zorgt ervoor dat ik mijn levensdoel bereikt en brengt mij op zachte of harde wijze terug op mijn Weg wanneer ik die verlaat. Het zorgt ervoor dat ik aan mijn levensplan, de evolutionaire intentie van mijn Ziel, houd. Vanuit het Hogere Zelf vindt directe waarneming op alle niveaus plaats.
Dit maakt mij bewust van mijn schaduwkant en leert mij het Hogere Zelf kennen. Het Licht (stralende schoonheid van het Meisje) in mij breekt de harde schaal van mijn ego en maakt mij bewust van de totaliteit van mijn persoon.
Het Huis staat symbool voor de Werkelijkheid.
Terwijl ik 'samen' (verbonden) met het Meisje (Zelf) door de Deur ga, 'begrijp' ik het doel in het leven. Want het Meisje en Ik zijn het symbool van het doel van het leven, want het is de meest volledige uitdrukking van de lotscombinatie die men individu noemt.
Wanneer je, net als ik, je dromen gedurende vele jaren bestudeert, zal je zien dat ze langzaam veranderen en er een patroon zichtbaar wordt. De dromen schilderen een proces in de richting van een centrum (het Zelf). Dit proces van psychische groei is het individuatie-proces.
Individuatie houdt een geleidelijke groei van het bewustzijn in, waarbij de bewuste persoonlijkheid (Jung spreekt over het Ich) steeds beter in staat is het volledige zelf, de innerlijke totaliteit te weerspiegelen, een bewustwordingsproces dus.
Een ervaring met het zelf verleent doel en zin aan het leven, verbind je met 'iets' dat groter is dan het individuele ego.
Verbonden met jezelf (samen) wil zeggen dat de polariteit binnen jezelf in zijn totaliteit mag bestaan; dat alles binnen jezelf een kracht is en een weerspiegeling is van een energie op een hoger niveau.
Het pad van de individuatie is het samensmelten van de twee kernen ego & zelf. Ieder mens heeft een unieke taak tot zelfrealisatie, ieder mens heeft iets verschillend te doen, iets dat op unieke wijze hem, haar eigen is, het vervullen van je bestemming. Men voelt soms, dat het onbewuste de weg wijst in een bepaalde richting, naar een bepaald doel.
Het zelf is tevens de innerlijke leidende factor, de innerlijke leidraad.
Het 'voorstel' moment aan de Vader, Moeder en Grootmoeder vertegenwoordigen de Ziel en de kracht van Werkelijke Liefde. (statig Huis met trap)
De kamer waar ik naar toe gebracht en alleen gelaten word, weerspiegelt de Ik-Geest. Ik heb mijzelf bij het binnen-gaan in de kamer, dan gevonden als de 'een-voud', de 'een-ling', de 'zelf-standige enkeling'. Het rondkijken in de kamer geeft zelfbezinning weer en besef ik de persoonlijke 'eigenheid' als geest.
Door deze een-heidsbeleving ga ik mezelf ervaren als brandpunt (goddelijke vonk) in mijn ziel.
Ik ben tot mezelf gekomen door mijn (droom)aandacht, gerichte waarnemingsvermogen, te willen richten op mezelf.
Daarna 'verlaat' ik de kamer en wil naar 'buiten' gaan. Maar ik wordt afgeleid door het ritueel en gezang in de andere kamer die wel op 'hetzelfde niveau' is waar ik mezelf bevind in de droom.
Het huis is de Werkelijkheid (zoals ik het huis boven in de tekst benoemd heb). Werkelijkheid laat de Kracht kennen van het inwonend goddelijk Zelf.
Het ritueel geeft 'de diepere zin van het leven' weer. De kring drukt de 'totale omvang van bewustzijn en onbewuste' uit, het zingen (chanten) wijst op emotionele- en spirituele vervulling.
Ondanks deze waarneming (bewustwording) raak ik diep bedroeft en ontroert. Het moment van afscheid nemen en 'all-een' weer op Weg naar buiten gaan, doet mij beseffen dat :
'Ik door de kracht van het Zelf door verschillende bewustzijnsfasen heen ben gegaan (het Ene zonder twee) en even ontsnapt was uit de wereld van tegengestelden, de dualiteit'.
Tinkernel©
Geen opmerkingen:
Een reactie posten