Het Zelf rekte zich uit
Het Zelf deed geen fluit
Maar Zelf liet wel het Moraal los
Met de broek naar benee
Kwam de Gedachte voorbij om een voor elf
‘Zin in de Liefde’? vroeg Gedachte gedwee
‘Alleen als het zin heeft’, sprak Zelf
De Gedachte zelf was dwaas
Zelfs Gedachte werd supersnel
Zelf rende weg als een haas
En de Gedachte die wist het nu wel
Waar was het Moraal?
Tinkernel ©
Geen opmerkingen:
Een reactie posten