Droom 2-11-2011
(data zit verweven in de droom)
Ik fiets met mijn buurvrouw , zij is ook werkelijk mijn buurvrouw.
Er is een nieuw station in aanbouw en we gaan kijken. Het ‘station’ is slechts een open terrein met op één plaats midden op dat terrein een wirwar van net vers gestort en gehard beton. De weg is namelijk schoon en grijzig van kleur. Net alsof niemand er nooit overheen heeft gereden. Alle wegen lopen door en over elkaar heen, ondersteund door reusachtige pilaren, ook van beton, soort viaductachtig bouwsel. Ik zie het geheel als een ‘knoop’.
Het droomstukje laat mij zien dat Zelfexpressie de manier is waarop en de vorm waarin ik mijn innerlijke Zelf tot uitdrukking breng in aardse werkelijkheid. Met andere woorden het is het laten doorstromen (fietsen) van mijn levensessentie in het dagelijkse bestaan. Deze doorstroming is van wezenlijk belang om helemaal aanwezig te kunnen zijn in mijn leven (schone betonnen weg) en om te ervaren (van knoop tot eindstation) wat voor mij nu voor belang is.
Droomstuk:
Plots is mijn buurvrouw weg. Ik kijk achterom en zie haar nergens meer en ik ontdek dat zoeken geen zin heeft omdat de ‘knoop’ te complex is vanwege de vele bochten en draaiingen. Ik rij weg op de ‘laatste’ weg van het complex , soort uitgang-weg. De weg loop steil naar beneden. Ik hoor tijdens het fietsen in de droom tegen mij zeggen : ‘de normale weg-daling heeft een hoek van 45 graden maar deze is 85 graden’.
Het innerlijk Zelf, mijn levensessentie, is het eeuwige leven dat mijn lichaam bezielt. Het wil in een bepaalde incarnatie op een specifieke manier tot uiting gebracht worden in de stoffelijke werkelijkheid. Hoe die levensessentie zal uitstromen en welke vorm die zal aannemen is afhankelijk van het ontwikkelingsniveau van mijn innerlijk Zelf en de speciale opdracht in een bepaalde incarnatie.
De weg van boven (45) naar beneden (85) in de droom is het symbool van een denkbeeldige levenslijn. De ‘hoek’ van 45 graden is het jaartal van aanvang dus een beginpunt in aardse tijd uitgedrukt als leeg vers gestorte betonnen weg van een nieuw station. De buurvrouw speelt de rol van het ‘innerlijk Zelf’. Net zoals een buurvrouw in het waakleven ‘naast’ je woont maar niet altijd ‘zichtbaar’ in beeld, is het innerlijk Zelf altijd aanwezig maar niet zichtbaar. (zijn en niet-zijn)
Op het geboortemoment wordt het Ik-bewustzijn vanuit het Zelf een aardse werkelijkheid.
Wanneer ik veronderstel (hypothese) dat de ‘hoek’ van 85 graden het eindpunt van mijn weg (reis) is dan drukt het getal 85 de lengte van ‘leef- tijd’ (levenslijn) uit die ik heb om ervaringen te beleven. Ik zou in mijn persoonlijke horoscoop kunnen kijken vanaf de graad-positie van de Zon in een hoek van 85 graden naar de ‘overkant’ en kan op deze manier de overgangs-data vaststellen. Maar wat ik van veel groter belang vind is de ‘hoogte en diepte’ die zich in de droom bevindt.
Droomstuk:
Ik suis al remmend (handremmen) naar beneden. Twee vrouwen die ook op de weg zijn waarschuwen mij dat ik goed moet opletten op de zijwegen waar zomaar verkeer uit kan komen. Ik zeg dat ik al remmend naar beneden afdaal maar besef wel degelijk dat ondanks de werkende remmen de snelheid hoog blijft. Ik ben niet angstig of bang en let goed op ander verkeer en mijn stuurkunst. Tijdens de afdaling besef ik dat ik wel erg ver van huis raak en weet niet hoe ik terug moet gaan. Ik herken het landschap niet. Tot overmaat van ramp besef ik dat het spoedig donker zal zijn en ik geen verlichting op mijn fiets heb zitten. De twee dames zeggen dat ik met hun mee naar huis kan gaan, ze wonen in Ouderkerk a/d Amstel. Ik ben blij met het aanbod want als ik daar zou zijn dan kan ik wel verder zien hoe ik thuis kom.
Net zoals het aardoppervlak hoogte- en diepte verschillen laat zien, zo kan ik ook spreken van een innerlijk hoogte- en diepte verschil. Die verschillen hebben betrekking op de niveaus van bewustzijn van het innerlijk Zelf en het persoonlijk zelf. Het innerlijk Zelf is de hoogste vorm van het leven en het bewustzijn in de mens. De hoogte wordt ook uitgedrukt in 45=9. Het getal 9 is de waarheid en het vinden van je Zelf.
Mijn persoonlijk zelf is van een lager bewustzijnsniveau. Dit wordt ook uitgedrukt in de optelling van 85=13=4 . Het getal 4 is mijn persoonlijk lotsgetal en verwijst naar innerlijke strijd en de lange weg die ik heb te gaan in het vinden van mijn Zelf. (levenslijn)
Maar juist doordat hoogteverschil in bewustzijn te erkennen en te aanvaarden (loslaten en vertrouwen hebben) kan ik nederig en ontvankelijk zijn voor het Licht van het innerlijk Zelf ( getal 9 ). Wanneer ik vanuit hoogmoed (onbesuisd en egoïstisch) de verschillen zou negeren (afwijzen en niet luisteren) dan sta ik niet open voor het licht van het innerlijk Zelf. Die ontkenning houd me als mens in de duisternis (donker en geen verlichting) een toestand waarin ik afgesloten zou zijn van het Licht van de levensessentie.
De twee vrouwen zijn heel bijzonder in mijn droom. Ik heb echter in mijn droom niet vermeld dat het een lesbisch stel betrof omdat ik dacht dat het niet belangrijk zou zijn maar die gedachte is, achteraf gezien, onjuist. De twee vrouwen beelden de ‘vorm’ van de relatie van het persoonlijk zelf met het innerlijk Zelf uit. De relatie drukt de meerwaarde van de ‘vorm’ uit namelijk ‘onbaatzuchtige Liefde’.
Ouderkerk aan de Amstel (woonplaats van de dames) kun je dan ook vertalen als de ‘Bron’ waaruit alles voortkomt namelijk Goddelijke Liefde, de oorspronkelijke 'woonplaats' van ieder mens.
Droomstuk:
We komen bij een station aan want we moeten naar Ouderkerk de trein pakken. Op het perron aangekomen waar het vreselijk druk is, besef ik dat mijn fiets in de trein moet. De trein rijdt voor en ik zie een conducteur en vraag welke wagon ik moet nemen om mijn fiets neer te zetten. Hij zegt: ‘Neem wagon 18-20 ’. Ik zie de wagon en merk op dat deze open is en aan de zijkant zit een soort ijzeren hek. De wagon is volgestouwd met wintersportartikelen. Ik zie nog net een plekje en moet mijn fiets over het hek tillen, terwijl ik dat wil doen vertrekt de trein en mijn fiets zit er niet in en ik ook niet.
De dames zijn ook uit beeld en ik wacht op de volgende trein. Die komt weer voor mijn neus en ik zie dat de trein zich splitst en weer zit ik er en mijn fiets niet in.
Terwijl ik zo sta bedenk ik me dat het toch wel erg gecompliceerd is om via Ouderkerk a/d Amstel naar huis te komen en weet plotseling dat ik een kaartje bij me heb om een vervoersbedrijf te bellen en ik met een taxi naar huis kan gaan.
Het laatste stukje droom geeft de vorm van onafhankelijk handelen weer. Daartoe ben ik in staat als ik mezelf los kan maken van de werking van aarde en hemelkracht (niet mee-reizen en wagon 18-20*) en deze te beschouwen vanuit de Liefde van mijn innerlijk Zelf. Dan kan ik op aarde zijn vanuit eigen wijsheid.
Als mens ben ik Liefde en wijsheid en als mens ga ik vanuit Liefde en wijsheid om met de krachten die door mij werken. Zelfexpressie (wintersportexpres) is mezelf laten zien in mijn wezenlijke kracht, (open wagon met ski uitrustingen) mijn individuele kracht (tillen, fiets) en mijn unieke kracht. Deze laatste kracht is onafhankelijk van de werkzame krachten die niet in verbinding (treinsplitsing) staan met mijn innerlijk Zelf, met wie ik in wezen ben.
*Wagon 18; De Maan: 'Ik ben me bewust van wat mijn onbewuste me vertellen wil.'
*Wagon 20; Het Oordeel:'Ik overzie het geheel en voel me onderdeel daarvan. Ik realiseer me dat mijn acties een effect hebben op de wereld om mij heen en neem daar verantwoordelijkheid voor'.
Tinkernel ©
_________________
Geen opmerkingen:
Een reactie posten